πατροκλινής

-ές

φρ. «πατροκλινής κληρονομικότητα»

βιολ. κληρονομικότητα κατά την οποία οι απόγονοι διατηρούν όλους τους χαρακτήρες τού πατέρα τους, δηλ. όλοι οι χαρακτήρες που υπάρχουν στον πατέρα πρέπει να είναι επικρατείς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. patroclinous < πατήρ, πατρός + -κλινής (< κλίνω)].